Battery Park ondergaat een metamorfose en gaat geheel onder de schop. Het is het park in de uiterste punt van Manhattan, het eerste stuk grond waar alle immigranten aan wal kwamen, nadat ze langs het Vrijheidsbeeld waren gevaren en op Ellis Island door de douane en gezondsheidscheck waren gekomen. Na 9/11 was het de plek waar overlevenden met de veerboot naar een veilige plek aan de overkant werden gebracht. Vorig jaar herinner ik mij dat het er prettig toeven was, zo dichtbij het water met de wolkenkrabbers van Manhattan achter mij. Het was er niet spectaculair mooi, maar dat hoeft ook niet. Ik zag wel al op internet dat het in de lente één groot tulpenveld was.
Nu zag ik dat er al een moestuin gerealiseerd is, en een avontuurlijke speeltuin tussen rotsen en bomen en nieuwe beplanting. Maar het wordt nog véél mooier achter de schuttingen, tot bij het water. Het gaat Battery the Beautiful heten. Opnieuw wordt het bekostigt door pariculiere giften.
Ik heb steeds het woord benevolent in mijn hoofd: In New York waait de geest van welwillendheid.
Ook Little Island, daar waar New York mijn hart stal, is bekostigt door één particulier met een gift van 260 miljoen dollar en bovenop de gift zit er nog een extra, zodat de eerste twintig jaar het onderhoud van het park gedekt is. Het duurde tien jaar aan strijd en regelgeving, eer het in kannen en kruiken was. Zo was de milieubeweging aanvankelijk tegen omdat het vis -en waterleven tussen de houten palen van de oude pier verwoest zou worden.
