Het hele park moet nog leegstromen en ik zit op een Parijs stoeltje en kan in die tussentijd wel gauw een blogje maken. Vanaf het strand en uit de metro stapte ik zó weer 42nd street op nabij Times Square en liep bijna meteen helemaal goed naar de Chinees. Op 7th Avenue, weet ik nu en ik vroeg; ‘elf dollar?’ Ja, hetzelfde als vorig jaar: witte rijst en kiezen uit het buffet, drie gerechten en een blikje cola hoort er ook bij.
Het voelt als te kort geleden voor een sentimental journey, het lijkt eerder ‘gewoon’. Maar ik beaam de tekst in de overkapping van een bejak, een fietstaxi: I fell in love, his name is New York.
Maandagavond: filmavond in Bryant Park. En er blijkt dus gratis wifi te zijn; dat wist ik vorig jaar nog niet. Het was de film Arrival. Die ik eerder gezien had en goed vond; intens, het gaat over taal, hoe elkaar te bereiken, meegaan met het onverwachte en (nog) niet denkbare.
Het park is bijna leeg. Om mij heen wordt afval opgeruimd. Tijd om te gaan. Het is een tropische avond en de film heeft een toepasselijke titel voor mijn waarneming: ik ben hier weer helemaal gearriveerd. (0, jee, er liep net een grote rat vlak voor mijn voeten, scharrelend naar etensresten.) NY heeft waarschijnlijk meer ratten dan inwoners, las ik onlangs.
PS: Het park faciliteert steeds méér. Vorig jaar vond ik die stoeltjes en tafeltjes voor kinderen al zo charmant. Nu blijk je hier gratis boeken te kunnen lezen. Of ze komen uit de grote Public Liberary, die met de leeuwen bij de ingang, en die hieraan grenst, weet ik niet. Wél dat onder het hele grasveld van Bryant Park de boekencollectie van de bieb is.
