Een kringloopwinkel die Housing Works Bookstore heet, met een goed doel; spullen en kleding voor Nederlandse begrippen ongewoon duur. Het project heeft onder New Yorkers wel faam.
Onverwacht voor mij, bleek de winkel in het SoHo district te staan; een wijk waar de gevels ooit zijn opgepimpt met Cast-Iron: al die klassiekerige gevels lijken van steen, maar het is geverfd ijzer.
Ik liep tegen het Chinees-Amerikaanse museum aan; over de geschiedenis van de Chinezen in Amerika. Op de oude foto’s zag ik dezelfde soort mensen als in de oude fotoalbums van mijn ouders, die grotendeels op het vuilnis zijn gegaan…Ik heb toch ook dezelfde boodschap meegekregen van mijn ouders: je bent in een land om er vooruit te komen, als je goed je best doet, lukt dat. Het grootste verschil is dat dit tamelijk in isolement is gebeurd. De vrienden van mijn ouders gingen terug naar Indonesië na hun studietijd en ik mocht mij aanvankelijk niet met Nederlanders identificeren.En dan was er, naast de wrok over het koloniale bewind, de mengeling met Indonesische gebruiken en Indonesisch nationalisme. De Chinezen hier hadden en hebben een levende gemeenschap om hen heen.
Leuk om te zien dat deze heel wat intelligente, bekende vrouwen heeft voortgebracht en even te beseffen dat ook de regisseur Ang Lee en cellist Yo Yo Ma hieruit voortkomen. Chinatown in Manhattan was bijna opgehouden te bestaan na 9/11. De as, het puin, de giftige stoffen; men moest verkassen. Ik wist al dat door COVID de infrastructuur óók is aangetast omdat er geen goederen uit China in Amerika konden komen. Maar men is nu definitief uit het dal weer omhoog gekrabbeld.
Misschien voel ik mij ook wel zo in NewYork thuis, door elementen van het immigranten-verhaal die ik ook met de paplepel heb binnengekregen.
Ik liep langs het imposante gerechtshof met een monument rondom het slavernijverleden.
En over de Brooklyn Bridge naar Brooklyn. In de punt op pier 1 zag ik al het filmscherm voor de avond en de ronde aanbouw van de mooie entree die Brooklyn Bridge Park gaat krijgen. Dit park is nog ontwikkeling, maar heeft nu al 400 (!) gratis activiteiten, waaronder kayakken, een sporthal op pier 2, culturele feesten van de Hindu, leerde ik in de voorfilm van de filmavond, waar mensen ook werden opgeroepen om vrijwilliger te worden of iets te doneren. Het lijkt wel één groot openlucht wijkcentrum!
Ik dacht eraan dat drie kwart van alle voorzieningen worden betaald door de allerrijksten van NewYork, omdat de inkomstenbelasting voor iedereen gelijk is: een ieder betaalt hetzelfde percentage van haar inkomen. Al die beroemdheden en filmsterren die hier ook wonen brengt dus véél geld in het laatje.
En toen kwam ik in de historische wijk van Brooklyn Heights. Mooie huizen, oude bomen en een promenade over de hele lengte van de rivier.
Lekker languit op een bankje lezen in een net gekocht boek, met uitzicht door de spijlen op het Vrijheidsbeeld.
Waar ik s’avonds weer zicht op had, tijdens The American President, een fijne romantische film, waar het in 1995 al gaat over een vrouw die tegen de fossiele brandstoffen is.
Tja…en dan zo’n dag besluiten met zo’n uitzicht ná de film…
