Ik maakte de foto om de Highline, het park op het oude werkspoor, langs de Hudson dwars door het meatpacking district , waar vroeger veel vleesverwerkende industrie plaats vond, vandaar de naam. Maar nu ik terugkijk is deze vooral leuk om het straatbeeld: kijk toch hoeveel verschillende nationaliteiten en activiteiten! Daarom wandel ik met een voortdurende kick hier rond.
Ik ging naar het Hudson River Park, gecreëerd tussen de rondweg van Manhattan en de rivier. Het is 4 mile lang. Leuk dat deze de Lhbtq-vlag heeft als vignet. In het kleine stukje waar ik nu was, maar het is wel de grootste groene uitstulping, is er ook een atletiekbaan en het ademt er kleinschalige esthetiek, zie ik nu.
Zoals die stoeltjes aan één grote doorlopende tafel en onder één overkapping, alsof die willen zeggen: we zijn elk een individu, maar we horen toch bij elkaar. En de groenstrook is nu een stukje natuur geworden, een officieel stukje waar de monarchvlinder op haar trektocht kan neerstrijken en bijtanken. Weer onderhouden door vrijwilligers.
Dit zijn de buren van dit natuurgebiedje: de nieuw verrezen glimmende luxe appartementen waar ergens ook nog piepklein de bruin glanzende Vessel in verscholen ligt, die als je er voor staat doet denken aan een de kegel van een dennenappel en die je kunt beklimmen. En pal aan de rondweg een industriegebiedje, waar je je kunt voorstellen dat ooit het hele gebied naast de rivier zó was.
Maar het had wel wat; onder een parapluutje een boekje lezen, bijna geen mens te bekennen, af en toe een verregende jogger en iets verderop zat er op een bankje ook een man onder een paraplu. De skyline verdween geheel in de mist.
