De voordeur van mijn bewoning. De huizen ertegenover met de mini-bieb en het vierkante cease fire bordje (veel aanwezig). Het Mariabeeld in de Lourdesgrot van de buren en de buur daarnaast met allemaal vredelievende boodschappen. En dan de hoek om, en in Little Bangladesh terecht komen. Of ik loop via de andere kant, parallel aan Church Avenue door een straat vol bomen en nét iets sjiekere huizen, losstaand, van hout met grote balkonnen en veranda’s.
Ik stond tot mijn middel in de zee en er kwam een man aan dartelen met een krullenbol van haar in regenboogkleuren, als een aureool van twintig centimeter hoog rondom zijn hoofd. Hoe krijgt hij dat zo geverfd? Ik zie mezelf zo’n plezier hebben in al die verschillende soorten van mensen om mij heen en denk eraan dat ik in mijn boshuisje mij vaak verkneukel dat ik in geen dágen een mens gezien heb. Die verschillen in mijzelf!
En razendsnel zie ik ineens een foto van mezelf als elf-jarige ofzo. In een restaurantje in Tanger, door Vader genomen, terwijl ik alert om mij heen kijk. Met die foto is de geboorte van mijn ‘reis-gen’ vastgelegd. Ik was als enige mee op de boot met Vader, de oversteek van Malaga naar Tanger. We zagen dolfijnen en voor het eerst liep ik door rommelige straatjes in een volstrekt vreemde cultuur. We liepen mee in de groep en toen zei Vader: kom! we gaan wat andere straten in, ik ben benieuwd hoe het daar is, die groep komen we straks wel weer tegen. Die nieuwsgierigheid van hem, de twinkeling in zijn ogen en het is toen dat dit reis-gen is geactiveerd door hem; mijn reislust geplant.
Ik herinner me het moment nog goed: dat we aan een klein houten tafeltje iets dronken en ik dacht: Dit is leuk! En toen maakte hij de foto.
Heel apart, dat dit beeld van mezelf er ineens was, half in het water, met uitzicht op The Wonderwheel en de iconische rode ‘toren’ van Coney Island.
S’avonds ging ik naar Movies with an View, op de punt van Pier 1. Na afloop haalde men het opblaasbare scherm naar beneden en toen was het Vrijheidsbeeld weer te zien.
Het was Bram Stoker’s Dracula, die ik niet eerder had gezien.
