Op het strand was het heel rustig en geen kinderen: de scholen zijn weer begonnen.
Ik ging nu rechtstreeks naar Bryant Park met de F-lijn, zonder tussenstop naar mijn verblijfplaats. Eerder was het zó warm, dat even douchen tussendoor wel aangenaam was.
Het was de aftrap van wat, zo werd er verteld, een traditie is; ‘de accordeonweken’ ; nu voor het eerst met alleen maar zwarte accordeonisten. Op drie maandagmiddagen zullen elke keer 15 accordeonisten in het park op verschillende plekken spelen, uit alle culturen en hun verschillende stijlen.
Er was een groep uit Brooklyn, maar ook eentje die speciaal uit Louisiana was ingevlogen.
Het werd een dolle boel; het publiek werd uitgenodigd om achter de paraplu aan te gaan dansen.
Een half uur na afloop is alles ongeveer wel weer opgeruimd en in het park is het dan heel rustig, om half elf in de avond. In de metro stonden twee jonge politie agenten met elkaar te kletsen. Een man begon met hen een praatje.
