Om 8.10 begon de Table of Silence, een dans-ritueel- performance voor 9/11. Indrukwekkend. De ruimte van het plein met de fontein is geheel gebruikt als decor. Op de rand van de fontein stonden bordjes, die de dansers ook op hun rug droegen. Ze lijken witte fladderden vogels, of zielen. In het begin zegenden twee Japanse monniken het water van de fontein en de bordjes rondom. Een vrouw met een klankschaal gaf bepaalde momenten aan. Er is een moment dat een ieder het bordje van de ander op de rug pakt en er was een moment van bewegingloos zijn en absolute stilte: om 8.46 , toen het eerste vliegtuig de Noord-Toren doorboorde.
Elke stap die gezet werd, was op de hartslag van een trommel: het geeft de hartslag aan van de mensheid, en de gedeelde menselijkheid, in het verlangen naar vrede en harmonie. De dans laat in gebaren de pijn zien van wat er gebeurde, maar ook de veerkracht daarna, het opnieuw opstaan, zo zei een vrouwenstem vlak voor de dans begon. Volgens een omstander was het degene die de dans gemaakt heeft.
Nadat het voorbij was werden er rode papavers en bloemen van papier en Palestijnse sjalen gelegd op de rand van de fontein. Opvallend dat daar door het Lincoln Center dus toestemming voor is gegeven.
Ik typ dit nu op een stoeltje aan de overkant van Lincoln Center. De tijd op de klok geeft het moment aan dat het tweede vliegtuig de Zuid Toren doorboorde.
