Zo opwekkend: vanuit de metro daal je de trappen af en sta je midden in de Russische winkelstraat en twintig meter verder is Foodland, waar al hun eigengemaakte eten dampend vanuit de grote keuken in het buffet wordt gezet. Een vrouw vraagt kennelijk of een bepaalt gerecht nog komt want de man in het schort gaat teug de keuken in en komt met het antwoord. In de winkel hangt een oude geur, die mij terug brengt naar winkels in Spanje, toen ik kind was.
Langs de weg naar het strand, onder het spoor door, zitten altijd mensen op de stoep. Het zou de straat kunnen zijn waar Neil Diamond woonde, zo niet, dan is het een van de parallel straten.
Ik wandelde van Brighton Beach naar Coney Island, maar moest een plasje plegen in zee. Net toen ik mijn handdoek had uitgespreid met daarop mijn spullen, kwamen er vier vrouwen in beeld, waarvan eentje in badpak. Zou ze de zee ingaan?, het is al wat kouder en, opmerkelijk, het koelt nu, nazomer, later op de middag heel snel af, de drie anderen hadden al hun kleding aan. Hun ‘gaat ze het doen?’ weerspiegelde mijn eigen vraag, want ook ik wilde liever niet de zee in, dus ik maakte foto’s. Het werd een soort van stripverhaal. Want een vrouw die voorbij liep zag ik later peinzend op de rotsen zitten.
Een feestje op het strand met Mexicaanse muziek die nog in volle gang was toen ik na mijn picknick in het donker terugliep. Twee vrouwen hebben ietsjes verderop hun eigen dansfeestje. Ah, zo’n handig strandstoeltje in beeld, dat als ik hier zou wonen, ik direct zou aanschaffen. Het kan met twee hengsels op je rug en er zitten allemaal zakken aan; meerdere malen heb ik iemand zich zien installeren: boek, handdoek, eten en drinken, zonnebrand, muziekboxje, handdoek etc, alles werd uit het stoeltje getoverd. Ideaal voor in de metro.
Een man staat alleen te vissen en heeft even een praatje met een voorbijganger.
In de metro terug stapt er een man in die heel hard in de deur come on!, come on! roept, een vrouw komt de trappen op rennen, buiten adem, en ploft tegenover mij neer. Ze horen niet bij elkaar, want de man gaat aan mijn kant ietsjes verderop zitten en ze zegt: Thanks!, hij lacht en ze gaat zich verdiepen in papieren. Beide zijn van mijn leeftijd.
